Plavi lotos je poznat i kao Plavi egipatski lokvanj i Sveti plavi ljiljan. Ovo je još jedna biljka sa “magičnim” delovanjem. Plavi lotos je poreklom iz Egipta; raste u reci Nil, ali i na mnogim drugim lokacijama u istočnoj Africi.
Ovu lepoticu nazivaju i “šiljata biljka” zato što ima isti učinak kao sedativ, a opet povećava svest. Navodno, pri konzumiranju Plavog lotosa, svi osećaji će biti pojačani, a u isto vreme će osoba osećati mir i spokoj.
Danas, u velikoj meri, biznis zavisi od informacionih tehnologija, komunikacija putem mreža,
kao i bežičnih i mobilnih komunikacija. Obavljanje poslova putem interneta, podugovaranje i korišćenje usluga treće strane postaju sve češći vidovi savremenog poslovanja. Lanac snabdevanja postaje sve složeniji, a mogućnost kompjuterskih prevara dovodi do povećanja rizika u svim oblastima poslovanja.
Bezbednosti i čuvanje informacija je od suštinskog značaja za današnje poslovne sisteme. U uslovima visoke konkurentnosti, pravovremena i prava informacija je novac, opstanak i prestiž na tržištu.
Savremeni državni i privredni subjekti sve više zavise od informatičke i komunikacione infrastrukture. To omogućava protok velike količine informacija između subjekata, ali ujedno izlaže informacije i informacione sisteme brojnim pretnjama. Pojam bezbedosti informacija ne odnosi se isključivo na tehničke mere zaštite (lozinke, kripto, prava pristupa i sl.), već podrazumeva i administrativne (sigurnosne politike, pravilnike, procedure) kao i fizičke (video nadzor, zaštita prostorija, fizička kontrola pristupa itd.). Gubljenje samo jedne važne informacije može dovesti do delimičnog ili potpunog gubitka profita, može da nanese nenadoknadivu štetu ugledu kompanije. Kako bi informacioni sistem bio zaštićen na pravi način, potrebno je uspešno uskladiti, implementirati i nadzirati sve potrebne mere zaštite.
Svesni činjenice „preuzimanja“ informacija i znanja kroz nelegalne tokove, ISO organizacija je usvojila seriju standarda ISO 27000, koji generalno ukazuju na to šta organizacije treba da urade da bi zaštitile svoje poverljive informacije. Ostavlja se sloboda organizacijama kako da zadovolje standardima definisane zahteve u skladu sa svojom veličinom, delatnošću, potrebama, stepenom tehnološkog razvoja.
Tokom proteklih deset godina nekoliko prehrambenih kriza ozbiljno su uticale na zdravlje stanovništva u mnogim zemljama. Stoga je koncept sledljivosti prehrambenih proizvoda postala stvar od posebnog interesa za kreatore politike i naučnike.
Fotografija: http://www.konoba-forte.com/gastroHR/?page_id=168
Ribe i plodovi mora čine važan deo moderne prehrambene industrije u svetu. Primenom međunarodnog standarda ISO 12875:2011 o sledljivosti ribe i morskih plodova poboljšati će se sigurnost hrane. Učesnici u celom lancu snabdevanja imaće tačne informacije o poreklu i karakteristikama ribe i morskih plodova.
Prema standardu ISO 12875:2011 sledljivost se odnosi na podreklo materijala i delova, procese obrade, raspodele i smeštaja proizvoda nakon isporuke. Sledljivost ne podrazumeva samo fizički trag proizvoda u distribucionom lancu, od nastanka do odredišta, nego omogućava informacije o tome šta se dogodilo s ribom i morskim plodovima nakon povlačenja. Ti dodatni aspekti sledljivosti su važni za sigurnost, kvalitet i označavanje hrane.
Sledljivost olakšava povlačenje proizvoda s tržišta ako se pokaže da su nebezbedni, čime se sprečava da dođu do potrošača.
Odgovornost za sigurno snabdevanje potrošača zdravom i hranljivom hranom se deli između svih aktera uključenih u proizvodnju, preradu, marketing i konzumaciju ribe i plodova mora. ISO 12875:2011 osigurava generičku osnovu za sledljivost i pomoći će garanciji zdravstvene zaštite potrošača i osigurati pravednu praksu u prehrambenoj trgovini ribe i plodova mora.
Potencijalni korisnici ovog standarda su:
Zemljište na kome je organizovana organska proizvodnja u Srbiji zauzima površinu od preko 11.000 ha, a to je svega 0,5% ukupnih obradivih površina.
Površine pod organskom proizvodnjom su se u 2012. godini povećale za blizu 30% u odnosu na prethodnu godinu.
Osnovni cilj, prema Akcionom planu za organsku proizvodnju, je da se do 2014. godine poveća ukupna površina obradivog zemljišta do 50.000 ha i to kao:
Preko 90% organski proizvedene hrane u našoj zemlji izvozi se i to u: Veliku Britaniju, Nemačku, Belgiju, Austriju, Švajcarsku i USA.
Jedan dečko od 18 godina otišao je u inonstranstvo, kada se vratio, čekala ga je njegova majka sa suzama od radosti na aerodromu. Ona ga je toliko jako zagrlila koliko je mogla, jer ga je puno poželjela.
U tome joj reče sin: “Majko ,ja znam, da me puno voliš, ali ti mene osramotiš kad me tako pred svima grliš, kao da sam još malo dijete!” To je majku puno uvrijedilo, jer je mislila da se njen sin ne raduje da je vidi.
Pročitajte više: http://zlatnodobakrusevac.wordpress.com/2013/07/31/majka-i-sin-ne-dozvolite-da-vam-se-ovo-desi/
The use of a new ISO standard on the traceability of finfish products will help improve food safety by supplying stakeholders throughout the supply chain with accurate information about the origin and nature of these products.
Finfish constitute an important part of the modern food industry. We consume more and more products coming from the four corners of the globe and fish, in particular, may be caught thousands of kilometers from their place of consumption.
During the past decade, several food crises have seriously affected many countries. Following the outbreak, the concept of traceability of food products has become a matter of special interest to policy makers and scientists.
ISO 12875:2011, Traceability of finfish products – Specification on the information to be recorded in captured finfish distribution chains, specifies the information to be recorded in marine-captured finfish supply chains in order to establish traceability.
It specifies how traded fishery products are to be identified, and the information to be generated and held on those products by each of the food businesses that physically trade them through the distribution chains. The standard deals with the distribution for human consumption of marine-captured finfish and their products, from catch through to retailers or caterers.
Autor: Sandrine Tranchard
Source: http://www.iso.org/iso/home.html
Verovatno ste čuli za kockaste lubenice. Prvi put su postale poznate u svetu 2001. godine.
Tada su se pojavile na pijacama Japana. Međutim, one su prvi put proizvedene 20 godina ranije kada je jedan japanski farmer hteo i uspeo da proizvede plodove, koji su pogodniji za držanje u frižideru i za transportovanje do kupca.
Ove interesante lubenice se uzgajaju u kalupima kao što se vidi na slici.
Danas se kockaste lubenice proizvode u Japanu i u nekim drugim zemljama. Pošto je njihova cena , opravdano, veća od cene običnih lubenica, ovakav način gajenja nije zaživio u većoj meri.
Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku zasejane površine pod lekovitim i aromatičnim biljem (LAB) u periodu od 2002. – 2006. godine imaju tendenciju pada, sa 1.832 ha u 2002. godini na 1.211 ha u 2006. godini. Od 2007. do 2009.godine površine pod LAB se povećavaju, da bi u 2012.godini došlo do pada i površine pod LAB su iznosile svega1.337 ha.
Proizvodnja lekovitog, aromatičnog
i začinskog bilja u Srbiji
| Godina | Zasejane pov ršine
(ha) |
| 2002 | 1.832 |
| 2006 | 1.211 |
| 2012 | 1.337 |
Predpostavlja se da su ananas jagode (Pineberry) nastale u VIII veku spontanim ukrštanjem čileanske jagode (Fragaria chiloensis) i virdžinijske jagode (Fragaria virginiana). Desilo se da su skoro nestale, ali su ih pronašli holandski poljoprivrednici i njihovim upornim radom sačuvane su od nestanka, a dugogodišnjom selekcijom stvorena je sorta, koja ima određenu komercijalnu vrednost.
Ananas jagode izgledaju kao jagode, a imaju ukus ananasa. Imaju bele plodove s upečatljivim crvenim semenkama.
Pored malog prinosa jedan od ograničavajućih faktora za veću zainteresovanost poljoprivrednika za ovo voće je i relativno visok trošak zasnivanja proizvodnje u plastenicima.
***
Razmnožavanje ananas jagoda uglavnom se vrši deobom bokora starih biljaka. Nije preporučljivo razmnožavanje iz semena, jer bi nove biljke mogle ispoljiti drugačije osobine u odnosu na originalnu biljku. Iz istog razloga ova vrsta jagoda ne sme da se gaji u blizini crvenih sorti, da ne bi došlo do ukrštanja, a time i gubitka bele boje i arome plodova i crvene boje semenki.
***
Ova vrsta jagoda veoma je interesantna za tržišta Britanije, Nemačke, Holandije i SAD. Cene su im znatno više od cena crvenih jagoda. Ovakav trend na tržištu može da bude adekvatan podsticaj poljoprivrednicima da počnu uzgoj ananas jagoda ili, ako imaju zasade, da nastave sa širenjem proizvodnje.
Princip hlađenja na osnovu isparavanja
Princip hladjenja na osnovu evaporacije
Troškovi energenata u poljoprivrednoj proizvodnji i distribuciji do kupaca predstavljaju značajnu stavku i često znače razliku između rentabilne i nerentabilne proizvodnje. Istovremeno, potreba da se u što većoj meri smanji procenat propadanja robe nakon berbe je sve veća. Naročito ukoliko imamo u vidu da se troškovi proizvodnje povećavaju iz godine u godinu, a da je propadanje proizvoda usled neadekvatnog čuvanja i transporta nešto što se može izbeći ili barem umanjiti u značajnoj meri primenom određenih mera. S tim u vezi, obezbeđivanje adekvatnog prostora sa prihvat i čuvanje voća i povrća neposredno nakon berbe jeste jedan od ciljeva koji bi morali da budu prioritet svakog poljoprivrednog proizvođača koji želi da se uspešno bavi proizvodnjom za tržište.
Pročitajte više na: http: //agroavantura.wordpress.com/2013/07/14/rashladna-komora-za-voce-i-povrce-koja-ne-trosi-energiju/
agroekonomija 